Γνωρίζω δε υμίν, αδελφοί, το ευαγγέλιον ο ευηγγελισάμην υμίν,
ο και παρελάβετε, εν ώ και εστήκατε [...] - Α' Κορινθίους κεφάλαιο 15ο
Γράφει ο Κωνσταντίνος Παπανάτσιος
Αυτή η Αποστολική περικοπή του Αποστόλου Παύλου, μας παρουσιάζει την κοινή πίστη και την Ιερή Παράδοση της εκκλησίας μας, περί της Αναστάσεως του Ιησού Χριστού, η οποία μας καθοδηγεί και μας κατευθύνει στην Βασιλεία του Θεού, εφ' όσον βέβαια την κατανοήσουμε ορθά και ορθόδοξα και την πιστέψουμε χωρίς καμία αμφιβολία. Την σπουδαιότητα μάλιστα, αυτής της Αποστολικής πίστεως και παραδόσεως, έχουμε χρέος να την αναπτύξουμε για την πνευματική μας οικοδομή.
Στην ιδρυθείσα από τον Απόστολο Παύλο εκκλησία της Κορίνθου, μια ομάδα Χριστιανών, υπό την πλάνη του πανούργου διαβόλου, άρχισαν να αμφισβητούν την Ανάσταση του Χριστού, συνεπώς και την μελλοντική ανάσταση των οπαδών του. Αυτό μάλιστα είχε ως συνέπεια να αμφισβητείτε και το κήρυγμα του Αποστόλου Παύλου, ο οποίος κήρυττε με δυνατή φωνή: "Ει δε Χριστός ούκ εγήρεται [...], άρα και οι κοιμηθέντες εν Χριστώ απώλοντο" (Α προς Κορινθίους κεφάλαιο 15ο, εδάφια 14 - 18). Για να καταπολεμήσει όλες αυτές τις κακοδοξίες και να στηρίξει την πίστη των Χριστιανών της εκκλησίας της Κορίνθου και κατ επέκταση και των σημερινών Χριστιανών που αμφισβητούν την Ανάσταση του Χριστού, έγραψε την προς Κορινθίους Α' επιστολή στην οποία ο Απόστολος Παύλος γράφει για πολλά θέματα αλλά και γι αυτό το μεγάλο θέμα της Αναστάσεως του Θεανθρώπου Χριστού.
1) Ακούσαμε λοιπόν ο Απόστολος Παύλος να γράφει προς τους Χριστιανούς της Κορίνθου: "Γνωρίζω δε υμίν, αδελφοί, το ευαγγέλιον ο ευηγγελισάμην υμίν, ο και παρελάβατε, εν ώ και εστήκατε, δι ού και σώζεσθε, [...] (Α Κορινθίους κεφάλαιο 15ο, εδάφια 1 ως 2).
2) Εδώ ο Απόστολος Παύλος μας μιλά για το Ευαγγέλιο το οποίο κήρυξε στους Χριστιανούς της Κορίνθου. Αλλά εμείς γνωρίζουμε ότι ο Απόστολος Παύλος έγραψε μόνο τις 14 επιστολές και κανένα ευαγγέλιο (όπως μου είπε κάποιος που συνομιλούσα σήμερα). Αυτό σημαίνει ότι έχουμε κι άλλο Ευαγγέλιο πέραν των τεσσάρων που γνωρίζουμε; Σίγουρα όχι, αλλά πρέπει να ξέρουμε ότι ολόκληρη η Καινή Διαθήκη είναι ένα ενιαίο Ευαγγέλιο, το οποίο αναφέρεται στο Πανάγιο Πρόσωπο και στο έργο του Ιησού Χριστού. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι λέγεται Ευαγγέλιο, γιατί αναγγέλλει το χαρμόσυνο μήνυμα της λύτρωσης όλης της ανθρωπότητας από το θάνατο και στην αιώνια σκλαβιά που ετοίμασε ο διάβολος. Λέγεται Ευαγγέλιο γιατί μας αναγγέλλει τα μυστήρια της Βασιλείας του Θεού και την κληρονομιά της του Χριστού Βασιλείας μέσω της Αγίας Αναστάσεως του.
3) Αν όμως, σκεφθούμε ότι το λυτρωτικό έργο του Χριστού αποτελεί το θεμέλιο λίθο της υπάρξεως της εκκλησίας και ότι το άγγελμα της Αναστάσεως, υπό της εκκλησίας, αποτελούσε το βασικό κήρυγμα της της εκκλησίας επί 70 χρόνια πριν να υπάρξει η Αγία Γραφή ως γραπτό κείμενο, σημένει ότι η εκκλησία αυτή καθ' εαυτή αποτελεί το ζών Ευαγγέλιο δια της Αναστάσεως του Κυρίου μας. Γι αυτό λέμε ότι η εκκλησία του Χριστού έχει δύο μορφές Ευαγγελικού μηνύματος:
α) Το προφορικό Ευαγγέλιο, δηλαδή την Ιερή Παράδοση της εκκλησίας, καθώς ο Απόστολος Παύλος μας λέει: "Κρατείτε τάς παραδόσεις άς εδιδάχθητε είτε διά λόγου είτε δι επιστολής ημών" (Β' προς Θεσσαλονικείς κεφάλαιο 2ο, εδάφιο 15).
β) Έχουμε το έγγραφο Ευαγγέλιο, δηλαδή όλη την Αγία Γραφή και κυρίως την Καινή Διαθήκη.
Τόσο το προφορικό όσο και το γραπτό Ευαγγέλιο της εκκλησίας αποτελούν ενιαίο σύνολο και σκοπό έχουν την σωτηρία του ανθρώπου και την δόξα του Αναστηθέντος Χριστού. Το ένα Ευαγγέλιο της εκκλησίας μας φέρει την Χάρι του αναστηθέντος Χριστού όταν πιστέψουμε ολόψυχα, καρδιακά και όχι απλός με νεκρά λόγια.
Το ποιο σπουδαίο είναι ότι το Ευαγγέλιο, το Ευαγγέλιο του Χριστού μας, το Ευαγγέλιο της εκκλησίας μας δεν σώζει κανέναν Χριστιανό έστω κι αν το ξέρει απ έξω, διότι κι ο πανούργος διάβολος το γνωρίζει απ έξω. Εφ' όσον δεν ταπεινωθούμε και δεν φωνάξουμε όπως ο Απόστολος Παύλος: "Εγώ ειμί ο ελάχιστος των αποστόλων", δεν ομολογεί, όπως ο Απόστολος Παύλος: "Εδίωξα την εκκλησίαν του Θεού", δίωξα τον Χριστό με τα έργα μου, με τις πράξεις μου, εφ' όσον δεν ομολογεί με ειλικρινή πίστη: "Ότι ο Χριστός απέθανεν υπέρ των αμαρτιών ημών κατά τας γραφάς"(Α' Κορινθίους κεφάλαιο 15, εδάφιο 4).
Η διδασκαλία περί θανάτου, της ταφής και της Αναστάσεως του Κυρίου μας αποτελεί το θεμέλιο της Χριστιανικής πίστεως, γι αυτό άλλωστε κι ο Απόστολος Παύλος φέρει ως απόδειξη της Αναστάσεως του Χριστού, όλη την ιστορία των εμφανίσεων του αναστάντος Χριστού, η οποία είναι και η ιστορία της πίστεως της εκκλησίας, για να στερεώσει το αληθινό νόημα του Ευαγγελίου του, άρα και την πίστη των Κορινθίων. Μας αναφέρει τα εξής: "και ότι ώφθη Κηφά είτα τοις δώδεκα΄έπειτα ώφθη επάνω πεντακοσίοις αδελφοίς εφ' άπαξ, εξ ών οι πλείους μένουσιν έως άρτι, τινές δε και εκοιμήθησαν ώφθη Ιακώβω, είτα τοις αποστόλοις πάσιν΄ έσχατον δε πάντων ωσπερεί τω εκτρώματι ώφθη καμοί" (Α' Κορινθίους κεφάλαιο 15, εδάφια 5 ως 8).
Αξίζει τον κόπο να πούμε ότι η κατανόηση του κηρύγματος του Ευαγγελίου του Χριστού στηρίζεται στη συνεργασία του Θεού και του ανθρώπου, διότι ο Θεός κανέναν δεν βιάζει, παρ' όλο που επιθυμεί την σωτηρία όλων των ανθρώπων. Γι αυτό ο Απόστολος Παύλος τονίζει χαρακτηριστικά: "Ημπορεί να εδίωξα την εκκλησίαν του Θεού, όμως, όταν εγνώρισα τον Ιησούν Χριστόν και εκλήθην Απόστολος του Χριστού, επιτυγχάνω εις το έργον μου δια της Χάριτος του Θεού. Αλλά και την ιδικήν μου θέλησιν και επιθυμίαν, αλλά περισσότερον αυτών πάντων εκοπίασα, ουκ εγώ δέ, αλλ' η χάρις του θεού η συν εμοί" (Α' Κορινθίους κεφάλαιο 15, εδάφιο 10).
Η σωτηρία του ανθρώπου εξαρτάται από την ορθή γνώση της Ευαγγελικής εκκλησιαστικής πίστεως. Τόσο η ιερή Παράδοση όσο και το έγγραφο Ευαγγέλιο της εκκλησίας, μας παραδίδουν την ίδια διδασκαλία περί της Αναστάσεως του Κυρίου μας. Το ενιαίο και διαχρονικό αυτό Ευαγγέλιο μας τονίζει ο Απόστολος Παύλος γράφοντάς μας: "Είτε ούν εγώ είτε εκείνοι, ούτω κηρύσσομεν και ούτως επιστεύσατε" (Α' Κορινθίους κεφάλαιο 15, εδάφιο 11).
Συνεπώς ας παραμείνουμε πιστοί στην μόνη αλήθεια του Ευαγγελίου της εκκλησία μας, θεμέλιο του οποίου είναι το Μυστήριο της Αναστάσεως του Ιησού Χριστού. Η Ορθόδοξη πίστη, η οποία βρίσκεται εις μίαν εκκλησία και όχι εδώ κι εκεί, όχι σε δαιμονικές αιρέσεις, μας λυτρώνει, μας ελευθερώνει και μας εισάγει στην μια Βασιλεία του Ιησού Χριστού.
Στην ιδρυθείσα από τον Απόστολο Παύλο εκκλησία της Κορίνθου, μια ομάδα Χριστιανών, υπό την πλάνη του πανούργου διαβόλου, άρχισαν να αμφισβητούν την Ανάσταση του Χριστού, συνεπώς και την μελλοντική ανάσταση των οπαδών του. Αυτό μάλιστα είχε ως συνέπεια να αμφισβητείτε και το κήρυγμα του Αποστόλου Παύλου, ο οποίος κήρυττε με δυνατή φωνή: "Ει δε Χριστός ούκ εγήρεται [...], άρα και οι κοιμηθέντες εν Χριστώ απώλοντο" (Α προς Κορινθίους κεφάλαιο 15ο, εδάφια 14 - 18). Για να καταπολεμήσει όλες αυτές τις κακοδοξίες και να στηρίξει την πίστη των Χριστιανών της εκκλησίας της Κορίνθου και κατ επέκταση και των σημερινών Χριστιανών που αμφισβητούν την Ανάσταση του Χριστού, έγραψε την προς Κορινθίους Α' επιστολή στην οποία ο Απόστολος Παύλος γράφει για πολλά θέματα αλλά και γι αυτό το μεγάλο θέμα της Αναστάσεως του Θεανθρώπου Χριστού.
1) Ακούσαμε λοιπόν ο Απόστολος Παύλος να γράφει προς τους Χριστιανούς της Κορίνθου: "Γνωρίζω δε υμίν, αδελφοί, το ευαγγέλιον ο ευηγγελισάμην υμίν, ο και παρελάβατε, εν ώ και εστήκατε, δι ού και σώζεσθε, [...] (Α Κορινθίους κεφάλαιο 15ο, εδάφια 1 ως 2).
2) Εδώ ο Απόστολος Παύλος μας μιλά για το Ευαγγέλιο το οποίο κήρυξε στους Χριστιανούς της Κορίνθου. Αλλά εμείς γνωρίζουμε ότι ο Απόστολος Παύλος έγραψε μόνο τις 14 επιστολές και κανένα ευαγγέλιο (όπως μου είπε κάποιος που συνομιλούσα σήμερα). Αυτό σημαίνει ότι έχουμε κι άλλο Ευαγγέλιο πέραν των τεσσάρων που γνωρίζουμε; Σίγουρα όχι, αλλά πρέπει να ξέρουμε ότι ολόκληρη η Καινή Διαθήκη είναι ένα ενιαίο Ευαγγέλιο, το οποίο αναφέρεται στο Πανάγιο Πρόσωπο και στο έργο του Ιησού Χριστού. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι λέγεται Ευαγγέλιο, γιατί αναγγέλλει το χαρμόσυνο μήνυμα της λύτρωσης όλης της ανθρωπότητας από το θάνατο και στην αιώνια σκλαβιά που ετοίμασε ο διάβολος. Λέγεται Ευαγγέλιο γιατί μας αναγγέλλει τα μυστήρια της Βασιλείας του Θεού και την κληρονομιά της του Χριστού Βασιλείας μέσω της Αγίας Αναστάσεως του.
3) Αν όμως, σκεφθούμε ότι το λυτρωτικό έργο του Χριστού αποτελεί το θεμέλιο λίθο της υπάρξεως της εκκλησίας και ότι το άγγελμα της Αναστάσεως, υπό της εκκλησίας, αποτελούσε το βασικό κήρυγμα της της εκκλησίας επί 70 χρόνια πριν να υπάρξει η Αγία Γραφή ως γραπτό κείμενο, σημένει ότι η εκκλησία αυτή καθ' εαυτή αποτελεί το ζών Ευαγγέλιο δια της Αναστάσεως του Κυρίου μας. Γι αυτό λέμε ότι η εκκλησία του Χριστού έχει δύο μορφές Ευαγγελικού μηνύματος:
α) Το προφορικό Ευαγγέλιο, δηλαδή την Ιερή Παράδοση της εκκλησίας, καθώς ο Απόστολος Παύλος μας λέει: "Κρατείτε τάς παραδόσεις άς εδιδάχθητε είτε διά λόγου είτε δι επιστολής ημών" (Β' προς Θεσσαλονικείς κεφάλαιο 2ο, εδάφιο 15).
β) Έχουμε το έγγραφο Ευαγγέλιο, δηλαδή όλη την Αγία Γραφή και κυρίως την Καινή Διαθήκη.
Τόσο το προφορικό όσο και το γραπτό Ευαγγέλιο της εκκλησίας αποτελούν ενιαίο σύνολο και σκοπό έχουν την σωτηρία του ανθρώπου και την δόξα του Αναστηθέντος Χριστού. Το ένα Ευαγγέλιο της εκκλησίας μας φέρει την Χάρι του αναστηθέντος Χριστού όταν πιστέψουμε ολόψυχα, καρδιακά και όχι απλός με νεκρά λόγια.
Το ποιο σπουδαίο είναι ότι το Ευαγγέλιο, το Ευαγγέλιο του Χριστού μας, το Ευαγγέλιο της εκκλησίας μας δεν σώζει κανέναν Χριστιανό έστω κι αν το ξέρει απ έξω, διότι κι ο πανούργος διάβολος το γνωρίζει απ έξω. Εφ' όσον δεν ταπεινωθούμε και δεν φωνάξουμε όπως ο Απόστολος Παύλος: "Εγώ ειμί ο ελάχιστος των αποστόλων", δεν ομολογεί, όπως ο Απόστολος Παύλος: "Εδίωξα την εκκλησίαν του Θεού", δίωξα τον Χριστό με τα έργα μου, με τις πράξεις μου, εφ' όσον δεν ομολογεί με ειλικρινή πίστη: "Ότι ο Χριστός απέθανεν υπέρ των αμαρτιών ημών κατά τας γραφάς"(Α' Κορινθίους κεφάλαιο 15, εδάφιο 4).
Η διδασκαλία περί θανάτου, της ταφής και της Αναστάσεως του Κυρίου μας αποτελεί το θεμέλιο της Χριστιανικής πίστεως, γι αυτό άλλωστε κι ο Απόστολος Παύλος φέρει ως απόδειξη της Αναστάσεως του Χριστού, όλη την ιστορία των εμφανίσεων του αναστάντος Χριστού, η οποία είναι και η ιστορία της πίστεως της εκκλησίας, για να στερεώσει το αληθινό νόημα του Ευαγγελίου του, άρα και την πίστη των Κορινθίων. Μας αναφέρει τα εξής: "και ότι ώφθη Κηφά είτα τοις δώδεκα΄έπειτα ώφθη επάνω πεντακοσίοις αδελφοίς εφ' άπαξ, εξ ών οι πλείους μένουσιν έως άρτι, τινές δε και εκοιμήθησαν ώφθη Ιακώβω, είτα τοις αποστόλοις πάσιν΄ έσχατον δε πάντων ωσπερεί τω εκτρώματι ώφθη καμοί" (Α' Κορινθίους κεφάλαιο 15, εδάφια 5 ως 8).
Αξίζει τον κόπο να πούμε ότι η κατανόηση του κηρύγματος του Ευαγγελίου του Χριστού στηρίζεται στη συνεργασία του Θεού και του ανθρώπου, διότι ο Θεός κανέναν δεν βιάζει, παρ' όλο που επιθυμεί την σωτηρία όλων των ανθρώπων. Γι αυτό ο Απόστολος Παύλος τονίζει χαρακτηριστικά: "Ημπορεί να εδίωξα την εκκλησίαν του Θεού, όμως, όταν εγνώρισα τον Ιησούν Χριστόν και εκλήθην Απόστολος του Χριστού, επιτυγχάνω εις το έργον μου δια της Χάριτος του Θεού. Αλλά και την ιδικήν μου θέλησιν και επιθυμίαν, αλλά περισσότερον αυτών πάντων εκοπίασα, ουκ εγώ δέ, αλλ' η χάρις του θεού η συν εμοί" (Α' Κορινθίους κεφάλαιο 15, εδάφιο 10).
Η σωτηρία του ανθρώπου εξαρτάται από την ορθή γνώση της Ευαγγελικής εκκλησιαστικής πίστεως. Τόσο η ιερή Παράδοση όσο και το έγγραφο Ευαγγέλιο της εκκλησίας, μας παραδίδουν την ίδια διδασκαλία περί της Αναστάσεως του Κυρίου μας. Το ενιαίο και διαχρονικό αυτό Ευαγγέλιο μας τονίζει ο Απόστολος Παύλος γράφοντάς μας: "Είτε ούν εγώ είτε εκείνοι, ούτω κηρύσσομεν και ούτως επιστεύσατε" (Α' Κορινθίους κεφάλαιο 15, εδάφιο 11).
Συνεπώς ας παραμείνουμε πιστοί στην μόνη αλήθεια του Ευαγγελίου της εκκλησία μας, θεμέλιο του οποίου είναι το Μυστήριο της Αναστάσεως του Ιησού Χριστού. Η Ορθόδοξη πίστη, η οποία βρίσκεται εις μίαν εκκλησία και όχι εδώ κι εκεί, όχι σε δαιμονικές αιρέσεις, μας λυτρώνει, μας ελευθερώνει και μας εισάγει στην μια Βασιλεία του Ιησού Χριστού.
