"ἅγιοι γίνεσθε, ὅτι ἐγὼ ἅγιός εἰμι"
(Α΄επιστολή Πέτρου κεφάλαιο 1 εδάφιο 16)
Η αγιότητα και ο τρόπος αγιασμού του ανθρώπου
(Α΄επιστολή Πέτρου κεφάλαιο 1 εδάφιο 16)
Η αγιότητα και ο τρόπος αγιασμού του ανθρώπου
Γράφει ο Κωνσταντίνος Παπανάτσιος
Όλα τα εσωτερικά και εξωτερικά στοιχεία, τα οποία συγκροτούν την πνευματική και την εσωτερική ζωή ενός ατόμου εκφράζονται και εκδηλώνονται με την τελειότητα και την αγιότητα την ενέργειας και της όλης συμπεριφοράς της στάσεως του κάθε ανθρώπου προς τον Θεό.
Διότι χωρίς την αγιότητα του προσώπου του ανθρώπου δεν είναι δυνατόν να μιλούμε περί ηθικής ζωής, ούτε περί θερμής πίστεως στον Ιησού Χριστό, ούτε περί της σωτηρίας του ανθρώπου, ούτε περί παραδείσου, ούτε περί εικόνας του Θεού και ομοίωσης Αυτού.
Επειδή ακριβώς η αγιότητα του ανθρώπου, είναι τόσο αναγκαιοτάτη για τον άνθρωπο που έπεσε στην αμαρτία με την πανουργία του διαβόλου, γι αυτό ο ίδιος ο Θεός μας δίδει την εντολή: "ἅγιοι γίνεσθε, ὅτι ἐγὼ ἅγιός εἰμι." (Α επιστολή του Πέτρου α΄:16). Και ο Απόστολος Πέτρος μας προτρέπει ως απόστολος "Αλλά κατά τον καλέσαντα υμάς άγιον και αυτοί άγιοι γίνεσθε εν πάσει αναστροφή".
Από αυτά αντιλαμβανόμαστε ότι η αγιότητα του ανθρώπου έχει πρότυπο τον θεό και ταυτίζετε με την τελειότητα του θεού και χορηγείτε δια της Θείας Χάριτος Αυτού, αλλά όμως απαιτεί και την θέληση του ανθρώπου, για να μην βρίσκετε ο άνθρωπος στην νέκρωση της βούλησης και για να μην γίνετε ο άνθρωπος αναγκαστικά άγιος.
Για το θέμα αυτό, της αγιότητας του ανθρώπου υπάρχουν δύο γνώμες, οι οποίες είναι αντίθετες μεταξύ τους. Η πρώτη γνώμη, εν αγνοία υποστηρίζει ότι η αγιότητα του ανθρώπου είναι κάτι το αφηρημένο και συνεπώς ακατόρθωτο αφού οι δυσκολίες στην ζωή μας είναι πολλές. Η δεύτερη γνώμη είναι των ευκολοαγίων θα μπορούσαμε να πούμε, οι οποίοι είναι έτοιμοι, ως μεγαλομάρτυρες να κληρονομήσουν ή και να απαιτήσουν την Βασιλεία των ουρανών.
Εύλογα λοιπόν μας γεννάτε το ερώτημα: Ποιες από τις δύο απόψεις είναι η σωστή; Δυστυχώς καμία από τις δύο. Διότι α) Αν δεν ήταν δυνατόν ο άνθρωπος να γίνει άγιος, ασφαλώς ο Θεός δεν θα το απαιτούσε. β) Αν ήταν τόσο εύκολη η αγιότητα τότε και ο διάβολος αν ήθελε θα γινόταν άγιος, και ο Θεός δεν θα μας έλεγε "Στενή και τεθλιμμένη η οδός η απάγουσα εις την ζωήν".
Οφείλει λοιπόν ο άνθρωπος ο οποίος αναζητά την αγιότητα να γνωρίζει, ότι η αγιότητα απαιτεί χωρισμό και φυγή από την σκέψη και την πράξη κάθε αμαρτίας μικρής ή μεγάλης, και πρέπει να μιμηθεί και να μοιάσει με την Αγιότητα του Χριστού. Η αγιότητα απαιτεί την απαλλαγή του ανθρώπου από τα πάθη και τους εμπαθείς λογισμούς.
Όπως ο κάθε ένας αντιλαμβάνεται χρειάζεται μεγάλος αγώνας και κόπος για να "απαρνηθή τον εαυτόν του τις". Δεν είναι εύκολο να απαρνηθεί κάποιος τον κόσμο, να παλέψει με τον εχθρό του τον διάβολο και την κάθε αμαρτία, ανεβαίνοντας στις κορυφές των αρετών.
Πρέπει λοιπόν να δώσουμε μια λύση, όσο μας επιτρέπουν οι δυνάμεις μας. Πως είναι δυνατόν ο άνθρωπος να αποκτήσει την ποθητή αγιότητα του για να γίνει μέτοχος της Βασιλείας του Θεού, και να μην απελπίζεται από τις δυσκολίες της ζωής και τις παγίδες του διαβόλου; Ο πονηρός διάβολος μισεί τον αγιασμό του ανθρώπου θανάσιμα και προσπαθεί να ματαιώσει το απολυτρωτικό και σωτήριο έργο του Ιησού Χριστού.
Πρέπει μάλιστα να πούμε κάπου εδώ, ποια είναι τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της αγιότητας και ποια της ψευδούς αγιότητας. Η αληθινή αγιότητα είναι ακριβής μίμηση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Είναι η εκκλησιαστική λατρευτική ζωή εν πνεύματι και αληθεία. Είναι η ζωή με ταπείνωση, πραότητα, υπομονή και αγάπη αδιάκριτος. Αγιότητα είναι η πρόθυμη τήρηση των εντολών του Θεού και η αγωνία του ανθρώπου να μεταβεί στην αιώνια ζωή.
Από την άλλη, η ψεύτικη, η κάλπικη αγιότητα, είναι η υποκριτική και φαινομενική ζωή, με την εξωτερική και πλασματική εφαρμογή των εντολών του Θεού, προκειμένου να εισπράξει τους επαίνους των ανθρώπων. Η ψευδής αγιότητα επιζητά "το άνιθον και το κύμινον", τα υποκριτικά και τα τυπικά και άσημα και αδιαφορεί για τα βαρύτερα του νόμου. οι ψευδοάγιοι δεν γνωρίζουν την μετάνοια, αλλά γνήσιοι μιμητές του διαβόλου και των έργων του, με τα πρωτεία στην υπερηφάνεια, την αμετανοησία και την απιστία.
Ποτέ αγαπητοί μου δεν πρέπει να λησμονούμε τον πρώτο σκοπό της ζωής που έχουμε εδώ στην γη. Ο οποίος είναι ο αγιασμός της ζωής μας διότι ο Κύριος και Θεός μας Ιησούς Χριστός μας είπε "Άγιοι γίνεσθε εν πάσει αναστροφή" . Σ αυτόν τον μεγάλο σκοπό μας έχουμε συμπαραστάτη μας τον κύριό μας Ιησού Χριστό, την Κυρία Θεοτόκο και τον φύλακα άγγελό της ψυχής μας και όλους τους αγίους της εκκλησίας μας... Αμήν.
Διότι χωρίς την αγιότητα του προσώπου του ανθρώπου δεν είναι δυνατόν να μιλούμε περί ηθικής ζωής, ούτε περί θερμής πίστεως στον Ιησού Χριστό, ούτε περί της σωτηρίας του ανθρώπου, ούτε περί παραδείσου, ούτε περί εικόνας του Θεού και ομοίωσης Αυτού.
Επειδή ακριβώς η αγιότητα του ανθρώπου, είναι τόσο αναγκαιοτάτη για τον άνθρωπο που έπεσε στην αμαρτία με την πανουργία του διαβόλου, γι αυτό ο ίδιος ο Θεός μας δίδει την εντολή: "ἅγιοι γίνεσθε, ὅτι ἐγὼ ἅγιός εἰμι." (Α επιστολή του Πέτρου α΄:16). Και ο Απόστολος Πέτρος μας προτρέπει ως απόστολος "Αλλά κατά τον καλέσαντα υμάς άγιον και αυτοί άγιοι γίνεσθε εν πάσει αναστροφή".
Από αυτά αντιλαμβανόμαστε ότι η αγιότητα του ανθρώπου έχει πρότυπο τον θεό και ταυτίζετε με την τελειότητα του θεού και χορηγείτε δια της Θείας Χάριτος Αυτού, αλλά όμως απαιτεί και την θέληση του ανθρώπου, για να μην βρίσκετε ο άνθρωπος στην νέκρωση της βούλησης και για να μην γίνετε ο άνθρωπος αναγκαστικά άγιος.
Για το θέμα αυτό, της αγιότητας του ανθρώπου υπάρχουν δύο γνώμες, οι οποίες είναι αντίθετες μεταξύ τους. Η πρώτη γνώμη, εν αγνοία υποστηρίζει ότι η αγιότητα του ανθρώπου είναι κάτι το αφηρημένο και συνεπώς ακατόρθωτο αφού οι δυσκολίες στην ζωή μας είναι πολλές. Η δεύτερη γνώμη είναι των ευκολοαγίων θα μπορούσαμε να πούμε, οι οποίοι είναι έτοιμοι, ως μεγαλομάρτυρες να κληρονομήσουν ή και να απαιτήσουν την Βασιλεία των ουρανών.
Εύλογα λοιπόν μας γεννάτε το ερώτημα: Ποιες από τις δύο απόψεις είναι η σωστή; Δυστυχώς καμία από τις δύο. Διότι α) Αν δεν ήταν δυνατόν ο άνθρωπος να γίνει άγιος, ασφαλώς ο Θεός δεν θα το απαιτούσε. β) Αν ήταν τόσο εύκολη η αγιότητα τότε και ο διάβολος αν ήθελε θα γινόταν άγιος, και ο Θεός δεν θα μας έλεγε "Στενή και τεθλιμμένη η οδός η απάγουσα εις την ζωήν".
Οφείλει λοιπόν ο άνθρωπος ο οποίος αναζητά την αγιότητα να γνωρίζει, ότι η αγιότητα απαιτεί χωρισμό και φυγή από την σκέψη και την πράξη κάθε αμαρτίας μικρής ή μεγάλης, και πρέπει να μιμηθεί και να μοιάσει με την Αγιότητα του Χριστού. Η αγιότητα απαιτεί την απαλλαγή του ανθρώπου από τα πάθη και τους εμπαθείς λογισμούς.
Όπως ο κάθε ένας αντιλαμβάνεται χρειάζεται μεγάλος αγώνας και κόπος για να "απαρνηθή τον εαυτόν του τις". Δεν είναι εύκολο να απαρνηθεί κάποιος τον κόσμο, να παλέψει με τον εχθρό του τον διάβολο και την κάθε αμαρτία, ανεβαίνοντας στις κορυφές των αρετών.
Πρέπει λοιπόν να δώσουμε μια λύση, όσο μας επιτρέπουν οι δυνάμεις μας. Πως είναι δυνατόν ο άνθρωπος να αποκτήσει την ποθητή αγιότητα του για να γίνει μέτοχος της Βασιλείας του Θεού, και να μην απελπίζεται από τις δυσκολίες της ζωής και τις παγίδες του διαβόλου; Ο πονηρός διάβολος μισεί τον αγιασμό του ανθρώπου θανάσιμα και προσπαθεί να ματαιώσει το απολυτρωτικό και σωτήριο έργο του Ιησού Χριστού.
Πρέπει μάλιστα να πούμε κάπου εδώ, ποια είναι τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της αγιότητας και ποια της ψευδούς αγιότητας. Η αληθινή αγιότητα είναι ακριβής μίμηση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Είναι η εκκλησιαστική λατρευτική ζωή εν πνεύματι και αληθεία. Είναι η ζωή με ταπείνωση, πραότητα, υπομονή και αγάπη αδιάκριτος. Αγιότητα είναι η πρόθυμη τήρηση των εντολών του Θεού και η αγωνία του ανθρώπου να μεταβεί στην αιώνια ζωή.
Από την άλλη, η ψεύτικη, η κάλπικη αγιότητα, είναι η υποκριτική και φαινομενική ζωή, με την εξωτερική και πλασματική εφαρμογή των εντολών του Θεού, προκειμένου να εισπράξει τους επαίνους των ανθρώπων. Η ψευδής αγιότητα επιζητά "το άνιθον και το κύμινον", τα υποκριτικά και τα τυπικά και άσημα και αδιαφορεί για τα βαρύτερα του νόμου. οι ψευδοάγιοι δεν γνωρίζουν την μετάνοια, αλλά γνήσιοι μιμητές του διαβόλου και των έργων του, με τα πρωτεία στην υπερηφάνεια, την αμετανοησία και την απιστία.
Ποτέ αγαπητοί μου δεν πρέπει να λησμονούμε τον πρώτο σκοπό της ζωής που έχουμε εδώ στην γη. Ο οποίος είναι ο αγιασμός της ζωής μας διότι ο Κύριος και Θεός μας Ιησούς Χριστός μας είπε "Άγιοι γίνεσθε εν πάσει αναστροφή" . Σ αυτόν τον μεγάλο σκοπό μας έχουμε συμπαραστάτη μας τον κύριό μας Ιησού Χριστό, την Κυρία Θεοτόκο και τον φύλακα άγγελό της ψυχής μας και όλους τους αγίους της εκκλησίας μας... Αμήν.
