Γράφει ο Κωνσταντίνος Παπανάτσιος
Ο δρόμος που διαλέγει η εκκλησία, είναι πάντοτε ο δρόμος της προσφοράς, ή αν θέλετε πάντα ο δρόμος του μαρτυρίου.
Διότι ποτέ το να πατάει κάποιος τα βήματα του Χριστού, σημαίνει ότι είναι έτοιμος να χύσει το αίμα του γι αυτόν.
Καμιά φορά λέμε δύσκολα. Μα ποτέ δεν ήταν εύκολα.
Κάποτε είπε ένας γέροντας: ''Άμα θες να κάνεις το θέλημα του Θεού και δεν βρεις και τον μπελά σου δεν έχει γούστο''. Πολύ σοφό αυτό που είπε ο γέροντας.
Πες τε μου ποιος άνθρωπος δεν πήγε να κάνει το θέλημα του Θεού και δεν βρήκε τον μπελά του.
Από τους Αγίους να ξεκινήσουμε;
Από τους Μάρτυρες να ξεκινήσουμε;
Από τους αγωνιζόμενους Χριστιανούς;
Που να σταθούμε; Ποιος Άγιος καλοπέρασε;
Άλλος πέρασε το καμίνι της συκοφαντίας.
Άλλος πέρασε το καμίνι του πόνου.
Άλλος του μαρτυρίου.
Όλοι πάντως που περπάτησαν πάνω στις πατημασιές και στο δρόμο που χάραξε ο Χριστός, η καρδιά τους ή το σόμα τους έτρεξε αίμα.
Στενή και τεθλημένη η οδός άλλωστε, όπως χαρακτηριστικά μας λέει και το Ευαγγέλιο.
Ο δρόμος που διαλέγει η εκκλησία, είναι πάντοτε ο δρόμος της προσφοράς, ή αν θέλετε πάντα ο δρόμος του μαρτυρίου.
Διότι ποτέ το να πατάει κάποιος τα βήματα του Χριστού, σημαίνει ότι είναι έτοιμος να χύσει το αίμα του γι αυτόν.
Καμιά φορά λέμε δύσκολα. Μα ποτέ δεν ήταν εύκολα.
Κάποτε είπε ένας γέροντας: ''Άμα θες να κάνεις το θέλημα του Θεού και δεν βρεις και τον μπελά σου δεν έχει γούστο''. Πολύ σοφό αυτό που είπε ο γέροντας.
Πες τε μου ποιος άνθρωπος δεν πήγε να κάνει το θέλημα του Θεού και δεν βρήκε τον μπελά του.
Από τους Αγίους να ξεκινήσουμε;
Από τους Μάρτυρες να ξεκινήσουμε;
Από τους αγωνιζόμενους Χριστιανούς;
Που να σταθούμε; Ποιος Άγιος καλοπέρασε;
Άλλος πέρασε το καμίνι της συκοφαντίας.
Άλλος πέρασε το καμίνι του πόνου.
Άλλος του μαρτυρίου.
Όλοι πάντως που περπάτησαν πάνω στις πατημασιές και στο δρόμο που χάραξε ο Χριστός, η καρδιά τους ή το σόμα τους έτρεξε αίμα.
Στενή και τεθλημένη η οδός άλλωστε, όπως χαρακτηριστικά μας λέει και το Ευαγγέλιο.
